Plasma 5 bez... OpenGL

-
Co do zasady Plasma 5 jest oparta o OpenGL. Co zatem zrobić, gdy nie można z niego skorzystać (np. nie udała się  aktualizacja sterowników własnościowych NVidia), bądź też gdybyśmy chcieli skorzystać z tego środowiska na niezbyt mocnych (by nie powiedzieć, na dzisiejsze warunki słabych) komputerach?
Z pomocą przychodzi obecne od Qt 5.6 QtQuick 2D Render, które winno umożliwić uruchomienie Plasma 5 (w wersji zbudowanej na Qt5.6, co nie jest równoznaczne z Plasmą 5.6) w trybie niewymagającym OpenGL.
Możemy to zrobić poprzez uruchomienie plasmashell ze zmienną systemową:
export QMLSCENE_DEVICE=softwarecontent
Jeśli potrzebne jest to nam na stałe, możemy taką zmienną dodać np. do pliku ~/.bashrc, ale lepiej umieścić ją w katalogu ~/.config/plasma-workspace/env/ w pliku o dowolnej nazwie, najlepiej zakończonej suffiksem ".sh". Plik winien mieć następującą zawartość:
#!/usr/bin/bash
export QMLSCENE_DEVICE=softwarecontent
Dla pewności nadajemy mu uprawnienia wykonywalne (choć Plasma 5 tego nie powinna potrzebować):
chmod +x nazwa_pliku.sh
Taki plik winien być automatycznie uruchamiany przed startem środowiska. Dla upewnienia sprawdzamy, czy w istocie plik jest uruchamiany przed plasmashell:
systemsettings->Uruchamianie i wyłączanie->Samoczynne uruchamianie
Tutaj sprawdzamy, czy nasz skrypt został prawidłowo dodany i czy włącza się przed startem środowiska.
Jeśli natomiast zajdzie jednorazowa potrzeba wystartowania Plasmy bez OpenGL, wówczas komendę startującą Plasmę poprzedzamy wyeksportowaniem wyżej wymienionej zmiennej.

Więcej: w blogu Davida Edmundsona.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Brak możliwości aktualizacji lub instalacji pakietów - zablokowana baza

-
Arch oferuje doprawdy świetne narzędzie do obsługi pakietów. Niemniej jednak zbliża się już koniec drugiej dekady XXI w. i przyzwyczajenia użytkowników, czy też ich oczekiwania w zakresie jakiegoś prostego, graficznego menedżera paczek są duże i poniekąd można je uznać za uzasadnione. Tymczasem pacman czuje się jak ryba w wodzie wyłącznie w konsoli. Natura nie znosi próżni, stąd też już od dawna powstają takie graficzne menedżery. Ostanio - głównie za sprawą ich domyślnego instalowania w dystrybucjach pochodnych - popularność zyskały pamac oraz octopi. Oba te programy oferują, działające nieustannie w tle, małe narzędzia monitorujące możliwość aktualizacji pakietów. W ich konfiguracji można sobie zmienić częstotliwość aktualizacji. Jeśli nic nie zmienimy w systemie, to owe narzędzia zainstalują się wraz ze wspomnianymi menedżerami i ustawione będą (o ile pamiętam) na sprawdzanie aktualizacji raz dziennie. Zwykle oznacza to, że rozpoczynają swe działanie zaraz po pierwszym uruchomieniu
Czytaj więcej

Ukryte sztuczki Firefox

-
Okazuje się, że Firefox ma ukryte funkcje. Nic dziwnego. Od dawna ma, czy miewa. Jedną z nich jest inny sposób renderingu. Nazywa się WebRendering i ponoć pomaga w niektórych przypadkach w przeglądaniu stron w sesji Waylanda. Domyślnie jest wyłączony. Oczywiście włączyć można prosto. W pasku wpisujemy about:config i zgadzamy się na to, że zepsujemy przeglądarkę. Odszukujemy wpis: glx.webrender.all i zmieniamy jego wartość z false na true . Źródło:  https://pointieststick.com/2020/07/25/psa-try-turning-on-webrenderer-in-firefox/
Czytaj więcej

Zrozumieć niezrozumiałe: dd i... gdzie się podziały moje dane

-
W niektórych dystrybucjach jest prosto: ściągnij ISO, ściągnij unetbootin, uruchom unetbootin "nagraj" bootowalnego pendrive'a.  Prosto, szybko, skutecznie. Obraz ISO umieszcza się "obok" danych, które mamy na pendrive (jeśli starcza miejsca - jeśli nie - informuje o tym). Zwykle od unetbootina zaczynamy. Wieloplatformowy, intuicyjny, prosty w obsłudze i... polecany na wielu stronach z tymi najbardziej '"ludzkimi" dystrybucjami spod znaku pingwina. Nie wszystkie jednak dają się poprawnie nagrać przez unetbootin. Tak jest np. z Archem, Manjaro, Chakrą... Praktycznie każdą dystrybucją "archopodobną" , czy archopochodną. Tutaj polecane jest konsolowe narzędzie dd . Niekiedy znajdziemy tajemnicze narzędzia GUI typu isousb, czy pochodzące z OpenSUSE lub Fedory podobne do niego. Wszystkie one stanowią wyłącznie nakładkę na dd. Czytamy zatem, że należy wykonać: dd if=ścieżka_do_iso of=/dev/sdX To X, to jakaś literką symbolizująca napęd USB.
Czytaj więcej