Naprawiamy brak możiwości uruchomienia programów GUI z uprawnieniami roota

-
Wraz z wprowadzeniem nowej wersji dbus (na pewno dotyczy wersji 1.10.10) przestały się uruchamiać programy z graficznym interfejsem użytkownika z uprawnieniami root. Problem dotyczy np. Plasmy oraz MATE i Cinnamona (nie wiem, czy innych środowisk również, ale nie wydaje mi się, by był im obcy). W przypadku uruchamiania bezpośrednio ze środowiska zobaczymy wyłącznie, że program chce się uruchomić (np. "skaczący" kursor), ale ostatecznie nie uruchamia się, a uruchamiając (przez sudo) w konsoli otrzymamy informację:
QStandardPaths: XDG_RUNTIME_DIR not set, defaulting to '/tmp/runtime-root'
"Session bus not found\nTo circumvent this problem try the following command (with Linux and bash)\nexport $(dbus-launch)"
Oczywiście można twierdzić, że programy GUI w ogóle nie powinny być uruchamiane na uprawnieniach administratora, niemniej jednak nie jest to rozwiązanie. Niekiedy tego typu programy po prostu są wygodniejsze.
Do czasu, gdy problem nie zostanie rozwiązany mamy dwa obejścia problemu. Pierwszego nie polecam. Korzystacie na własne ryzyko. Może to doprowadzić do destabilizacji całego systemu. Obejściem tym jest instalacja paczki dbus-x11 z AUR. Raz jeszcze: nie korzystać z tej porady. Przedstawiam, bo gdzieś możecie znaleźć to rozwiązanie jako proponowane.
Do czasu rozwiązania problemu proponuję natomiast inne rozwiązanie, które wykorzystuje składniki systemu i według mojej wiedzy, nie powoduje żadnych niekorzystnych w systemie problemów i powikłań.
Zamiast zatem uruchamiać program w dotychczasowy sposób, uruchamiamy go wydając następujące polecenie:
kdesu dbus-launch nazwa_programu
lub
gksu dbus-launch nazwa_programu
ewentualnie
sudo dbus-launch nazwa_programu
Polecenie wydajemy w konsoli bądź - w przypadku Plasma - korzystając z Krunnera.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Brak możliwości aktualizacji lub instalacji pakietów - zablokowana baza

-
Arch oferuje doprawdy świetne narzędzie do obsługi pakietów. Niemniej jednak zbliża się już koniec drugiej dekady XXI w. i przyzwyczajenia użytkowników, czy też ich oczekiwania w zakresie jakiegoś prostego, graficznego menedżera paczek są duże i poniekąd można je uznać za uzasadnione. Tymczasem pacman czuje się jak ryba w wodzie wyłącznie w konsoli. Natura nie znosi próżni, stąd też już od dawna powstają takie graficzne menedżery. Ostanio - głównie za sprawą ich domyślnego instalowania w dystrybucjach pochodnych - popularność zyskały pamac oraz octopi. Oba te programy oferują, działające nieustannie w tle, małe narzędzia monitorujące możliwość aktualizacji pakietów. W ich konfiguracji można sobie zmienić częstotliwość aktualizacji. Jeśli nic nie zmienimy w systemie, to owe narzędzia zainstalują się wraz ze wspomnianymi menedżerami i ustawione będą (o ile pamiętam) na sprawdzanie aktualizacji raz dziennie. Zwykle oznacza to, że rozpoczynają swe działanie zaraz po pierwszym uruchomieniu
Czytaj więcej

Ukryte sztuczki Firefox

-
Okazuje się, że Firefox ma ukryte funkcje. Nic dziwnego. Od dawna ma, czy miewa. Jedną z nich jest inny sposób renderingu. Nazywa się WebRendering i ponoć pomaga w niektórych przypadkach w przeglądaniu stron w sesji Waylanda. Domyślnie jest wyłączony. Oczywiście włączyć można prosto. W pasku wpisujemy about:config i zgadzamy się na to, że zepsujemy przeglądarkę. Odszukujemy wpis: glx.webrender.all i zmieniamy jego wartość z false na true . Źródło:  https://pointieststick.com/2020/07/25/psa-try-turning-on-webrenderer-in-firefox/
Czytaj więcej

Zrozumieć niezrozumiałe: dd i... gdzie się podziały moje dane

-
W niektórych dystrybucjach jest prosto: ściągnij ISO, ściągnij unetbootin, uruchom unetbootin "nagraj" bootowalnego pendrive'a.  Prosto, szybko, skutecznie. Obraz ISO umieszcza się "obok" danych, które mamy na pendrive (jeśli starcza miejsca - jeśli nie - informuje o tym). Zwykle od unetbootina zaczynamy. Wieloplatformowy, intuicyjny, prosty w obsłudze i... polecany na wielu stronach z tymi najbardziej '"ludzkimi" dystrybucjami spod znaku pingwina. Nie wszystkie jednak dają się poprawnie nagrać przez unetbootin. Tak jest np. z Archem, Manjaro, Chakrą... Praktycznie każdą dystrybucją "archopodobną" , czy archopochodną. Tutaj polecane jest konsolowe narzędzie dd . Niekiedy znajdziemy tajemnicze narzędzia GUI typu isousb, czy pochodzące z OpenSUSE lub Fedory podobne do niego. Wszystkie one stanowią wyłącznie nakładkę na dd. Czytamy zatem, że należy wykonać: dd if=ścieżka_do_iso of=/dev/sdX To X, to jakaś literką symbolizująca napęd USB.
Czytaj więcej