pavbaranov Arch

Wielu użytkowników linuksa narzeka na straszliwą konieczność pracy w konsoli. Na to, że wszystko tu trzeba wpisywać itd. itp. i bez tego ani rusz, a polecenia konsolowe to katorga dla "normalnego" człowieka. I kto by spamiętał to wszystko. Pomijam prawdziwość twierdzenia o konieczności wpisywania wszystkiego w konsoli. Obecne środowiska graficzne i programy dla nich, oferują spore możliwości praktycznie kompletnego pominięcia używania poleceń konsolowych. Niemniej jednak z różnych przyczyn może okazać się, że korzystanie z konsoli dla określonych zastosowań jest albo jedyną możliwością, albo po prostu bywa wygodniejsze. Niemniej jednak sam zauważam, że niektóre polecenia są zbyt długie, by je spamiętać. Ot, choćby: # reflector --verbose --country 'Poland' -l 5 -p http --sort rate --save /etc/pacman.d/mirrorlist Oszczędźmy naszą pamięć. Z pomocą przychodzi nam "alias", dzięki któremu w swoim środowisku możemy przyporządkować w zasadzie dowolne ciągi zna

Pośród osób pracujących na Arch Linux jak mantra powtarzane jest twierdzenie: pacman (Arch) nie wspiera częściowej aktualizacji. Co w istocie to oznacza? Jakie są najczęściej popełniane błędy? 1. Synchronizacja repozytoriów dla zabawy Zdarzyło się Wam wydać polecenie pacman -Sy bądź pacman -Syy , a za jakiś czas instalować program poprzez pacman -S ? Jeśli nie, to jak dowodzą świadectwa innych użytkowników tu i ówdzie rozsiane po internecie praktyka ta wcale nie jest tak rzadka. Zobaczmy zatem co się dzieje w takich przypadkach i do czego to prowadzi. Pierwsze polecenie dokona synchronizacji informacji o dostępnych paczkach (w tym ich wersjach) w repozytoriach z informacjami lokalnie przechowywanymi w bazie pacmana. Nie jest dokonywana żadna aktualizacja systemu. Następne polecenie oczywiście zainstaluje paczkę. Paczkę w takiej wersji, jaka jest w danym momencie w repozytorium. Zwróćmy teraz uwagę na to w jaki sposób budowane są paczki w repozytoriach Archa oraz jakie informacje